Met groot verdriet, maar ook met diepe dankbaarheid, hebben wij kennisgenomen van het overlijden van paus Franciscus.

Sinds het begin van zijn pontificaat in 2013 raakte hij de wereld met zijn eenvoud, zijn nabijheid en zijn compromisloze inzet voor de armen en de meest kwetsbaren in onze samenleving. Als eerste paus uit Latijns-Amerika droeg hij de geur van het continent met zich mee: het besef van structurele ongelijkheid, de stem van de straat, de hoop van mensen die leven in de marge.

​

Zijn pausnaam, gekozen in navolging van de heilige Franciscus van Assisi, was geen toeval. Paus Franciscus herinnerde ons eraan dat de Kerk haar geloofwaardigheid vindt in dienstbaarheid – in het troosten, genezen en verheffen van wie door anderen zijn vergeten. Zijn stem weerklonk krachtig waar mensenrechten werden geschonden, waar vluchtelingen bescherming zochten, en waar de aarde zelf zuchtte onder menselijke uitbuiting.

​

Voor het Missiebureau is paus Franciscus een bemoedigende gids geweest. Zijn voortdurende oproep om "naar de periferie te gaan" raakte direct aan de kern van ons missionair werk. Hij spoorde ons aan om onze blik niet naar binnen, maar naar buiten te richten – naar die plekken waar het Evangelie handen en voeten krijgt in concrete solidariteit, onderwijs, gezondheidszorg en gerechtigheid.

​

Zijn encycliek Evangelii Gaudium gaf nieuwe adem aan het missionair bewustzijn in de Kerk. Daarin schreef hij: "Ik ben een missie op deze aarde, en daarvoor ben ik in deze wereld." Een uitspraak die ons, ook nu hij van ons is heengegaan, zal blijven inspireren om ons werk met vuur en overtuiging voort te zetten.

​

We bidden dat paus Franciscus nu mag thuiskomen bij de God die hij met heel zijn wezen heeft gediend – in woord en in daad. Moge zijn leven een blijvende inspiratiebron zijn voor ons allen.

​

Rust in vrede, Heilige Vader.

​